Conclusies
In denial: een exploratieve studie naar desinformatie rondom de stikstofcrisis. Soms zijn academische pogingen iets te beweren over een onderwerp niets anders dan een verspilling van papier, elektronen en tijd. Deze studie is er zo één.
Dat gaan wij - prof. Dr. Ronald Meester (RM), Geesje Rotgers (GR) en uw waarde blogger (JCH) - uitleggen in een open brief die hieronder is geplaatst.
Uitleggen, argumenteren, bewijzen (zie RM en JCH’s Wetenschap op het snijvlak van recht en onrecht). Dát is de habitus van de journalistiek en de academia. Daar is in het “denial”-artikel geen sprake van. Daarin wordt van alles geponeerd maar niets bewezen. Samengevat:
- De auteurs van “In denial” hebben evident geen enkele inhoudelijke kennis van het stikstofdiscours.
- Auteurs nemen slaafs en zonder inhoudelijk bewijs (want geen kennis van zaken) aan dat het heersende stikstofdiscours in de academia ‘vertrouwd’ moet worden. Waarom dat zo zou zijn wordt niet betoogd.
- Desinformatie, “science denial”, wordt als proxy ingezet om lezers ervan te overtuigen dat geanonimiseerde personen en organisaties handelen in stikstof-desinformatie.
- “Science denial” (door geanonimiseerde actoren) wordt gefabuleerd aan de hand van de door beide auteurs onbetwistbaar geachte stikstofcrisis zoals, bijvoorbeeld, geïllustreerd aan de hand van een schrijven van 36 academici in het dagblad Trouw (zie mijn blogpost Open brief aan Han Olff en Wim de Vries).
- Van de door de auteurs geïdentificeerde (en geanonimiseerde) wetenschappers (“contrarian scientists”) worden, in lijn met 1, geen enkele publicatie gerefereerd dan wel inhoudelijk besproken terwijl wij op diverse terreinen het nodige (academisch) hebben gepubliceerd.
- De anonimisering is dusdanig stumperig uitgevoerd dat wij ons meteen herkennen in het artikel. Voor alle duidelijkheid: RM, GR en JCH zijn openlijk aanwezig in het stikstofdiscours en transparant over onze werkwijzen en (academische) publicaties.
- De (overbodige) anonimisering is dus alleen voor de auteurs functioneel; daarmee kunnen zij de inhoud van het discours, dat zij overduidelijk niet begrijpen, omzeilen.
- Zonder enige vorm van bewijs worden RM, GR en JCH gecriminaliseerd op grond van vermeende “schade die het gevolg is van wetenschapsontkenning” terwijl auteurs, zoals gezegd, geen enkele inhoudelijke kennis van zaken hebben en dus geen beoordelingskader hebben én aanleveren om überhaupt tot een dergelijk oordeel te kunnen komen.
Waarde Hill en Weulen Kranenbarg,
Gezien onze betrokkenheid bij het stikstofdiscours en uw gammele, welhaast lachwekkende poging tot - onnodige - anonimisering van ons gedrieën, zullen wij met open vizier én referenties uw artikel onder de loep nemen. Laten wij beginnen bij het begin:
“… we [voeren] empirisch kwalitatief onderzoek uit om de actoren te identificeren die betrokken zijn bij het in twijfel trekken van de stikstofcrisis. Aan de hand van online posts van deze actoren onderzoeken we de gebruikte argumenten. We zien zowel ontkenning van de wetenschappelijke basis van de stikstofcrisis als argumenten tegen het voorgestelde beleid, die bedoeld zijn om twijfel te zaaien over de noodzaak tot actie. …
We bespreken wat onze resultaten betekenen voor de (kritische groene) criminologie, waarbij we ons richten op de schadelijke gevolgen van een gepolariseerd maatschappelijk debat dat gevoed wordt door twijfel, het verband tussen online polarisatie en gewelddadig gedrag offline en de noodzaak van een kritische benadering van het bredere probleem van desinformatie rond de agro-industrie.”
U hebt in uw onderzoek een aantal industriële organisaties geïdentificeerd, en niet prijsgegeven, die zich zouden bezig houden met het verdedigen van hun sector tegen aanvallen van het overheidsbeleid.
Er zijn door u ook twee wetenschappers geïdentificeerd, anoniem aangeduid met ‘Contrarian scientists’ CS1 en 2, die, naar uw zeggen, zich mengen in het stikstofdebat via zelfgeschreven stukken en optredens bij alternatieve mediakanalen.
Ze worden, naar uw oordeel, vaak geciteerd en genoemd door ‘stikstoftwijfelaars’ in alternatieve nieuwsmedia, op sceptische blogs en door populistische politici. Dat uw weinig tot geen moeite doet de (onnodige) anonimisering van RM, GR en uw waarde blogger in stand te houden blijkt uit het volgende:
“De RvS [Raad van State] wordt ervan beschuldigd onwetenschappelijk te zijn in zijn gebruik van het woord ‘significant’ (IV1, CS1). Ook de KDW en de AERIUS Calculator krijgen veel kritiek. ‘KDW is niets anders dan pseudowetenschap’ (CS1, maar ook SB1, MM5, AN1, IV4). Een vaak gebruikt argument is dat er modellen worden gebruikt om stikstofemissies te schatten, in plaats van feitelijke metingen te verzamelen. Hoewel elke wetenschappelijke methode vanzelfsprekend beperkingen kent, zorgen het inzoomen op specifieke details van het wetenschappelijke proces en het miskennen van het belang van modelleren en schatten in de wetenschap voor ondermijning van de wetenschappelijke basis van het stikstofprobleem.”
Gemakshalve heb ik aan het ‘KDW-pseudowetenschap citaat’ de referentielink toegevoegd waaruit blijkt dat u CS1 gereserveerd hebt voor uw waarde blogger (JCH). Uit uw verwijzing naar de significantiekwestie blijkt zonneklaar dat in ieder geval RM aan bod komt. Stichting Agrifacts, met als anker GR, lijkt gecodeerd met IV1.
Dat wij terecht de RvS beschuldigen van onbegrip in hun gebruik van het woord ‘significant’ hebben wij omstandig betoogd in ons artikel Significantie is niet significant (met een beschamende reactie van de RvS; zie Een niet zo Significant Neologisme van de Raad van State). U rept er met geen woord over.
Het significantie-artikel heeft als hoofdauteurs RM en collega en vriend Matt Briggs die, nota bene, hun academische sporen hebben verdiend in de wiskunde en statistiek. De kwalificaties “science denial” en desinformatie behoren, in niet alleen dit geval, toe aan de RvS en niemand anders!
Dus, hoewel u tracht via codering de personen en organisaties in kwestie niet met naam en toenaam te noemen, is het voor ons, en ieder ander, eenvoudig te achterhalen hoe u oordeelt over ons. Dat (ongefundeerde) oordeel verwoordt u als volgt (met nadruk):
“In dit artikel hebben we gekeken naar actoren die de aard, omvang en schade van de stikstofcrisis in twijfel trekken en de door hen gebruikte argumenten. We gebruiken de term science denial, een vorm van desinformatie die focust op het ontkennen en in twijfel trekken van wetenschappelijke kennis, als kader. Vanuit een kritisch paradigma zien we parallellen tussen de discussie rondom de stikstofcrisis en klimaatontkenning en hierdoor stellen we voor dat de stikstofcrisis in een langere reeks van science-denial-onderwerpen geplaatst kan worden. De argumenten van stikstoftwijfelaars, net als klimaatontkenners, zijn schadelijk voor het maatschappelijke debat en vertrouwen in de wetenschap. Daarnaast wordt actie voor zowel klimaatverandering als de bedreiging van de natuur door een teveel aan stikstof afgezwakt, als het doel van de science denial wordt bereikt.”
U betoogt veel maar bewijst helemaal niets; een wetenschappelijke faux pas. U poneert schade als gevolg van onze vermeende verspreiding van “science denial” maar u blijkt niet bij machte te verifiëren wat onze argumenten en bewijsvoering nu precies zijn en wat onze kritiek op het heersende stikstofdiscours feitelijk inhoudt.
Het mag u niet verbazen dat onze robuuste kritiek op het Nederlandse stikstofdiscours ingegeven wordt door, wederom, een robuust begrip van de materie die ook in internationale wetenschappelijke literatuur verschenen is, zoals: A volatile discourse, Nitrogen Critical Loads: Critical Reflections, Criticizing AERIUS/OPS Model Performance.
Wederom, u rept met geen woord over deze bijdragen. U poogt door middel van opzichtige en gesjeesde anonimisering onze kritische bijdragen aan het stikstofdiscours te omzeilen. Een tweede wetenschappelijke faux pas.
Met uw artikel bent u een voorbeeld van de teloorgang van gedegen wetenschappelijk onderzoek. Dat is het Tijdschrift voor Criminologie en haar redactie evenzeer te verwijten. U poogt - via het onnozele mis/desinformatie-proxy debat; zie mijn misinformation dis(mis)course revisited - van niets iets te maken.
Sterker, u doet een bewuste poging ons te beschadigen door ons “science denial” in de schoenen te schuiven zonder enige vorm van bewijs of reflectie. U polariseert, bewust, het stikstofdiscours door diegenen waarmee u het, blijkbaar, oneens bent ex cathedra te criminaliseren. Om met Harry Frankfurt te spreken, en deze woorden mag u rechtsreeks op uzelf betrekken:
“The fact about himself [herself] that the bullshitter hides … is that the truth-values of his [her] statements are of no central interest to him [her]; what we are not to understand is that his [her] intention is neither to report the truth nor to conceal it. This does not mean that his [her] speech is anarchically impulsive, but that the motive guiding and controlling it is unconcerned with how the things about which he [she] speaks truly are. … He [she] does not care whether the things he [she] says describe reality correctly. He [she] just picks them out, or makes them up, to suit his [her] purpose.”