AERIUS is nog steeds operationeel. En dat is een nationale ramp.

Het is volstrekt duidelijk dat de Nederlandse overheid en de door haar gefinancierde (pseudo)wetenschappelijke instituties science-deniers zijn.

Velen in de agrarische sector lijden onder deze gedrochtelijke anti-wetenschap. Mensen mogen vermorzeld worden, maar het gemankeerde systeem dat mensen vermorzelt moet overeind worden gehouden.

Dat is een teken dat de Nederlandse overheid gedurig Ongekend Onrecht toelaat; nee, actief propageert.

Dat juist de Christen Unie in het stikstofdossier een hoofdrol speelt - vanaf 2017 zijn de ministers van landbouw afkomstig uit deze partij - is beschamend.

Dat niet alleen: het negende gebod wordt in dit dossier met voeten getreden. Dat zou een CU-minister zich ernstig moeten aantrekken (of is het geloof in God in haar gelederen de facto verdwenen?)

De (pseudo)wetenschappelijke instituties doen er het zwijgen toe óf werken actief mee aan onrecht en verzinsels.

Want: alweer een rapport over AERIUS uit de hoge hoed, dit keer afgeleverd door PBLQ (met de slogan, I kid you not, “verbinders in de informatiesamenleving”) en, hoe kan het ook anders, gefinancierd door het ministerie van LNV.

Doelmatigheidsonderzoek AERIUS Calculator 2022. Dat is de titel van het PBLQ rapport. Hoe is men te werk gegaan? Bij dezen de verantwoording (met nadruk):

“… de basis van dit rapport [is] gelegen in twee gespreksronden. In eerste ronde zijn bij AERIUS betrokken deskundigen geraadpleegd. In deze gesprekken lag de nadruk op AERIUS Calculator, maar ook de bredere context is telkens ter sprake gekomen. De bevindingen die uit deze gesprekken zijn afgeleid, zijn in een tweede ronde gedeeld met mensen die in de praktijk betrokken zijn bij de inrichting en toepassing van AERIUS Calculator.

Vervolgens hebben de onderzoekers van PBLQ uit de verkregen informatie in beide ronden inzichten afgeleid en benoemd. Op basis daarvan hebben zij conclusies en aanbevelingen geformuleerd. Deze conclusies en aanbevelingen zijn daarmee de verantwoordelijkheid van PBLQ.

Van belang is om te benadrukken dat veel van de informatie gebaseerd is op de ervaringen en opvattingen van bij AERIUS betrokken functionarissen. De onderzoekers van PBLQ hebben niet de daadwerkelijke gang van zaken bij de toepassing van AERIUS Calculator in de dagelijkse praktijk onderzocht en beoordeeld. …”

Dus, met een aantal interviews van “deskundigen” en praktijk-betrokkenen zegt het PBLQ een beeld te kunnen vormen van de doelmatigheid van AERIUS. Fascinerend, en tevens gevaarlijke nonsens, zoals blijkt uit de allereerste conclusie (met nadruk):

“a. In hoeverre voorziet AERIUS Calculator in de vereiste functionaliteiten voor het berekenen van de depositiebijdragen van projecten ten behoeve van de toestemmingsverlening?

AERIUS Calculator voorziet op betrouwbare wijze in het berekenen van de depositiebijdragen van projecten ten behoeve van de toestemmingsverlening. …”

Parbleu? Kan AERIUS werkelijk “betrouwbaar depositiebijdragen van projecten ten behoeve van de toestemmingsverlening” berekenen?

Nee dus. Dit is gelogen. (Ik heb geen zin meer in eufemismen. Let’s dispense with the niceties, shall we: een vals getuigenis afleggen en dat actief verspreiden is een overtreding van het negende gebod. Heb ik de aandacht van de huidige CU-minister?)

Dat weten de geïnterviewden en de schrijvers van het PBLQ rapport!

Want, het Adviescollege Meten en Berekenen Stikstof (“commissie Hordijk”) wordt wel drie keer genoemd (p. 5, 6 en 25) door het PBLQ, waarbij ‘onze’ “doelgeschiktheid” kritiek, die ik hieronder voor de zoveelste keer zal herhalen, keurig wordt verzwegen.

Wat probeert het ministerie van LNV, via het PBLQ, hier te bewerkstelligen ?

Het eindrapport Meer meten, robuuster rekenen van het Adviescollege Meten en Berekenen Stikstof te laten vergeten? AERIUS met onder andere deze ronkende PBLQ-conclusie coûte que coûte in de lucht houden?

Bedenk wel dat het PBLQ hier meningen samenvat van het type “een stand van zaken die geheel wordt bepaald door de voorkeur van individuen waardoor er geen feitelijke claims aan verbonden zijn”.

Het Adviescollege Meten en Berekenen Stikstof daarentegen stelt in haar tweede rapport de volgende feitenkwestie over AERIUS en vergunningverleningen (p. 9; met nadruk):

“Het adviescollege heeft in zijn eerste rapport aangegeven dat het Nederlandse meet- en rekensysteem voor stikstof vanuit wetenschappelijk oogpunt voldoende doelgeschikt is, hoewel verbeteringen nodig zijn. In zijn eindconclusie kan het adviescollege dit niet voor alle onderdelen herhalen. De beleidsvragen over bronbijdragen, depositieniveaus op Natura 2000-gebieden en herkomst van de depositie kunnen met het huidige meet- en rekensysteem voldoende nauwkeurig worden vastgesteld. Het is een systematiek die doet waarvoor zij in leven is geroepen en die een internationale vergelijking goed kan doorstaan.

Het adviescollege constateert echter dat AERIUS, voor zover dat gebruikt wordt voor vergunningverlening, in zijn huidige vorm, niet doelgeschikt is.”

Of moeten we het PBLQ-rapport plaatsen in de context van AERIUS-propaganda? Dan gaat het niet meer over liegen of de waarheid vertellen maar over bullshit.

Immers, PBLQ rapporteert ‘gewoon’ wat de geraadpleegde deskundigen zeggen over AERIUS en verstrekt vervolgens geen begrip of context over de conclusie die ik hierboven uit het rapport citeer. Een archetypische propaganda truc.

Dat is niet alles: het Adviescollege Meten en Berekenen Stikstof is, tegen wil en dank(!), nog veel te vriendelijk geweest over AERIUS.

Op grond van de (gedwongen openbaar gemaakte) studies gebruikt door het RIVM om AERIUS/OPS te valideren, blijkt dat ons aller stikstofmodel bagger is.

Noch achtergronddepositie noch depositiebijdragen van individuele projecten kunnen met enige zinvolle precisie worden gemodelleerd.

Sterker: hoe relevanter de atmosferische concentraties hoe beroerder de modellering (zie onze studies Criticizing AERIUS/OPS Model Performance en Rebuttal On RIVM’s Critique Of Briggs et al. AERIUS/OPS Model Performance).

De blogposts AERIUS moet ogenblikkelijk worden gecanceld doen ruimschoots verslag van de nationale ramp die AERIUS heet.

Samenvattend: het PBLQ-rapport is exemplarisch voor de krampachtige pogingen van de Nederlandse overheid om met AERIUS, dat al dood was verklaard bij de geboorte zoveel jaar geleden, de gefabuleerde stikstofcrisis in leven te houden.