Er is weer een ‘nieuw’ rapport uit over KDW. U weet wel: Kritische Depositiewaarden. De NOS vindt dat ‘nieuws’.

Sterker: er worden meteen ‘politiek relevante conclusies’ meegeleverd, of vormen die ‘conclusies’ het zelfgemaakte ‘NOS-nieuws’?:

“Een deel van de Nederlandse beschermde natuur heeft meer last van stikstof dan tot nu toe werd gedacht. Dat blijkt uit een rapport van internationale wetenschappers dat later deze maand verschijnt. De bevindingen in het rapport zijn niet vrijblijvend. Als het kabinet zich aan de eigen afspraken houdt - wat het ministerie van LNV in een reactie zegt te zullen doen - moet een deel van de stikstofnormen in Nederland worden aangescherpt.”

Wat in ieder geval duidelijk is: er wordt een coup gepleegd op de Nederlandse samenleving door een kleine groep ecologen met hulp van de nationale pers.

Dát kan niet onbeantwoord blijven.

Valt er iets te melden over deze nieuwe samenvatting van ‘wereldomspannend onderzoek’? Niet echt. Het is meer van hetzelfde.

Academische reflectie ontbreekt en alle kritiek die ik recentelijk met collega’s heb geformuleerd is in geen velden of wegen te bekennen. Dit verbaast allemaal niet natuurlijk.

Wat ook niet verbaast, maar wel zeer kwalijk is, is het feit dat KDW ook in dit rapport zonder sociaal-maatschappelijke en economische risico-analytische context gepresenteerd worden:

“… These critical loads for N deposition (Van Dobben et al., 2014) are the given standard in The Netherlands, and are also accepted by the government and by the judges of the highest administrative court. And because these critical loads have unique values instead of ranges, it is clear whether or not the critical load of a specific habitat is exceeded. The habitat-specific critical loads are used together with detailed maps of habitat occurrences and detailed deposition maps to reveal exceedances across Natura 2000 nature reserves.”

De auteurs gaan er prat op dat de KDW geaccepteerd zijn door onze regering en de hoogste rechterlijke instituties.

Dit feit alleen al verplicht de auteurs tot een brede sociaal-maatschappelijke en economische kosten-baten afweging.

Maar zelfs onze regering én de rechterlijke macht tonen weinig tot geen interesse in deze essentiële exercitie.

Daarnaast is deze politiek-rechterlijke goedkeuring geen enkele indicator voor het wetenschappelijk gehalte van KDW.

Integendeel. Er valt heel veel af te dingen op KDW, zoals wij recentelijk nauwkeurig hebben gedocumenteerd.

Werkelijk stuitend is dat KDW in dit rapport wederom ex cathedra worden gepresenteerd als ‘unieke getallen’, zonder onzekerheden en bandbreedtes.

Dat alleen al reduceert KDW tot pseudo-wetenschap.

Het moge duidelijk zijn dat de auteurs van dit zoveelste KDW-rapport openlijk politiek bedrijven.

De NOS, zo blijkt, faciliteert de schrijvers en daarmee de Nederlandse overheid ruimhartig en kritiekloos.

Personen die geen enkele verantwoordelijkheid verschuldigd zijn aan wie dan ook zijn er van overtuigd dat hun werk, zonder reserve, moet worden geïmplementeerd in de samenleving.

Dat hebben we eerder gezien.

Ik constateer dat ecologen en collega’s in aanverwante disciplines hoofdzakelijk politiek-normatief opereren, zoals Anna Bramwell al in 1989 constateerde in haar onvolprezen Ecology in the 20th Century: A History (met nadruk)

“The word ecology is widely used today in the normative sense, not in the biological sense. … The normative sense of the word has come to mean the belief that severe or drastic change within that system, or indeed any change which can damage any species within it, or that disturbs the system, is seen as wrong. …”

Geen wonder dat ecologen geen interesse kunnen opbrengen voor de vergaande ontwrichtende consequenties van hun werk.

Daar zouden de politiek en de rechterlijke macht nadrukkelijk wel interesse voor moeten opbrengen gezien, onder andere, artikel 20 van onze grondwet.

Het spijt mij zeer om dit te zeggen, maar de trackrecord van beiden op dit en andere terreinen laat tot op heden zeer veel te wensen over. Of zijn we de toeslagen affaire alweer vergeten?