Een ‘2G’-update (24-01-2022): Dienst Justitiële Inrichtingen heeft sinds 18-01-2022 voor kinderen van gedetineerden de facto een 2G-beleid ingevoerd (met nadruk):

“Ouder-kindactiviteiten kunnen doorgaan als dit praktisch uitvoerbaar is voor de justitiële inrichting. Het kind moet op de dag van het bezoek vóór de komst naar de inrichting een zelftest doen en een negatieve testuitslag hebben. Als een ouder-kindactiviteit doorgaat, gelden er regels om besmetting met het coronavirus zo veel mogelijk te voorkomen. Bezoekers worden daar door de inrichting over geïnformeerd.”

Kinderen vanaf 5 jaar moeten dus getest worden, volgens DJI, en zelfs een negatieve testuitslag laten zien bij bezoek aan de gevangenis.

Op scholen wordt dat vanaf groep 6 gevraagd, maar zeker niet verplicht gesteld. Er geldt geen toegangsbewijs voor onderwijs. Buitengewoon bevreemdend!

Bij bezoek van oudere kinderen van gedetineerden maakt DJI het nog bonter (nadruk toegevoegd):

“Bezoek zonder toezicht kan doorgaan als de justitiabele en het bezoek meer dan een week geleden een boosterprik kregen of minder dan 8 weken geleden een coronabesmetting hadden. Het bezoek moet het bewijs van drie vaccinaties meenemen of een bewijs van een positieve test in de laatste twee maanden meenemen (uitslag van de PCR-test digitaal of op papier).”

Hoe moet dit beoordeeld worden in het licht van kinderrechten en geldende regels voor kinderen ten aanzien van corona?

Mij schijnt het toe dat de Nederlandse overheid de maatschappelijke ‘corona blokkades’ nog niet wil opgeven. Dit is een ‘prima’ manier om onnodige coronaregelgeving, buiten het zicht van politiek en media, in stand te houden.

Daarnaast zijn kinderen van gedetineerden toch nauwelijks zichtbaar op de maatschappelijke radar, dus die kunnen ‘prima’ fungeren als ‘2G-proefballonnen’.

Kinderrechten? Nooit van gehoord!

Conclusie: dit is een stuitend voorbeeld van bewust mismanagement van de Nederlandse overheid. En zoals te doen gebruikelijk, ons parlement is het makke, ongeïnformeerde, schaapje!

Nu al een update(!):** Covid-19 vaccines and treatments: we must have raw data, now**, aldus de British Medical Journal:

“Big pharma is the least trusted industry. At least three of the many companies making covid-19 vaccines have past criminal and civil settlements costing them billions of dollars. One pleaded guilty to fraud. Other companies have no pre-covid track record. Now the covid pandemic has minted many new pharma billionaires, and vaccine manufacturers have reported tens of billions in revenue.

The BMJ supports vaccination policies based on sound evidence. As the global vaccine rollout continues, it cannot be justifiable or in the best interests of patients and the public that we are left to just trust “in the system,” with the distant hope that the underlying data may become available for independent scrutiny at some point in the future. The same applies to treatments for covid-19. Transparency is the key to building trust and an important route to answering people’s legitimate questions about the efficacy and safety of vaccines and treatments and the clinical and public health policies established for their use.”

De 25 miljard euro te spenderen aan stikstof.

Leest u allemaal even mee. Dit staat op de NOS-site en geeft een onwillekeurig inkijkje in de wereld van EXPERTS (nadruk toegevoegd:

“Dus terwijl het RIVM al geruime tijd denkt dat het aantal IC-opnames lager zal zijn, werden er nog oude gegevens gebruikt in het OMT-overleg?

Wallinga: “De manier waarop wij ermee omgaan is door aan te geven dat bij alle grafieken een verhaal hoort. In dat verhaal moet staan dat het gaat om prognoses, die mogelijk te optimistisch of te pessimistisch zijn. Het is een manier van communiceren binnen het OMT en ik begrijp dat het lastig is om te begrijpen. Een grafiek zonder dat verhaal is voor publieksvoorlichting misschien minder geschikt.””

We hebben verhalen nodig om te begrijpen wat we te zien krijgen van het RIVM en andere expert instituties.

Tuurlijk! Maar ‘teveel’ inkijk kan een nogal ander perspectief opleveren, zoals in het Verenigd Koninkrijk (VK) is gebeurd.

Dat wil zeggen, het corona narratief is daar onhoudbaar geworden, zoals in meer landen lijkt te gaan te gebeuren. Eerst wat getallen:

“Between 13 March 2020 and 7 January 2022, there have been 127,704 excess deaths above the five-year average in England and Wales; of these, 122,467 were in England, and 6,520 were in Wales.”

Dat klinkt behoorlijk indrukwekkend en geeft te denken. Dan wat getallen over COVID-19 overlijden zelf:

Total number of deaths within 28 days of first positive test, reported up to Friday, 21 January 2022: 153,490.

Deaths where COVID-19 is mentioned as a cause on the death certificate, registered during the week ending Friday, 7 January 2022: 175,256.

Nogmaals: indrukwekkende getallen. Nee, COVID-19 is geen ‘eenvoudig griepje’, maar is ook bepaald geen pokken, 14de-eeuwse pest, of de Spaanse griep van 1918-1919.

Genoemde statistieken zijn helaas ook enorm ambigu, dat wil zeggen meerduidig, vaag, onduidelijk. Want: welke vraag zouden we eigenlijk hier precies moeten stellen?

Nou, deze vraag, om precies te zijn: hoeveel mensen in het VK zijn feitelijk aan een SARS-CoV-2 infectie overleden?

Gelukkig is deze vraag gesteld in een Freedom of Information Request (FOI/2021/3240). Onderstaand de resultaten voor Engeland en Wales (nadruk toegevoegd):

Please see below for death registrations for 2020 and 2021 (provisional) that were due to COVID-19 and were recorded without any pre-existing conditions, England and Wales.

2020: 9400 (0-64: 1549 / 65 and over: 7851)

2021 Q1: 6483 (0-64: 1560 / 65 and over: 4923)

2021 Q2: 346 (0-64: 153 / 65 and over: 193)

2021 Q3: 1142 (0-64: 512 / 65 and over: 630)

Pardon? In totaal heeft de corona doom in het VK tot aan het derde kwartaal 2021 aan 17,371 mensen het leven gekost.

Veel mensen; zeer betreurenswaardig (een familielid van mij is overleden aan COVID-19), maar uiteindelijk heel veel minder dan gesuggereerd in de getallen die aan deze voorafgaan.

Maar dat is niet alles.

De gemiddelde leeftijd van overlijden door COVID-19 ligt boven de 80 jaar, zelfs boven de gemiddelde levensverwachting in het VK. Zie deze presentatie van Dr. John Campbell.

COVID-19 is een ‘ouderenziekte’. Maar dat wisten we al.

Bovendien: het feit dat de Britse PM een feestje had tijdens de corona lockdown in 2020, suggereert dat regeringsleiders van landen zoals het VK niet écht dachten dat corona dusdanig ernstig was als de door hen ingestelde lockdowns impliceerden.

Het is dan ook niet verbazingwekkend dat vrijwel alle restricties in het VK zijn opgedoekt. Ze zijn in het licht van het gedrag van de politiek leiders onverkoopbaar geworden.

Dit alles roept bij mij heel veel vragen op.

De makkelijkste vraag is deze: hoe gevaarlijk was de corona doom uiteindelijk voor de gemiddelde gezonde Brit, of willekeurig welke burger in de wereld?

De beantwoording van deze en aanverwante vragen behoeft meer gegevens van meerdere landen.

Mijn ruimschootste ervaring met dataverstrekking vanuit de bureaucratische burelen is, op z’n zachts gezegd, problematisch.