Update III (07-01-2022) - Ik heb de eerste twee updates behorend bij de Pfizer papers weggehaald, maar de hoofdtekst hieronder bijgevoegd. Houdt de boel een beetje overzichtelijk, hoop ik dan maar.
In de VS heeft de rechter uitspraak gedaan in de FOIA rechtszaak van de PHMPT tegen de FDA.
Zonder veel omhaal van woorden maar wel zeer geïnformeerd is de FDA opgedragen in plaats van 500 pagina’s 55000 pagina’s per maand (!) van de Pfizer documentatie openbaar te maken.
Dat is geen gering uitspraak die de rechter hier doet. De uitspraak, niet meer dan vier pagina’s lang, is messcherp. Bij dezen een citaat waarin de rechter zijn uitspraak onderbouwd (nadruk toegevoegd):
““Open government is fundamentally an American issue”—it is neither a Republican nor a Democrat issue. As James Madison wrote, “[a] popular Government, without popular information, or the means of acquiring it, is but a Prologue to a Farce or a Tragedy; or, perhaps, both. Knowledge will forever govern ignorance: And a people who mean to be their own Governors, must arm themselves with the power which knowledge gives.” John F. Kennedy likewise recognized that “a nation that is afraid to let its people judge the truth and falsehood in an open market is a nation that is afraid of its people.” And, particularly appropriate in this case, John McCain (correctly) noted that “[e]xcessive administrative secrecy … feeds conspiracy theories and reduces the public’s confidence in the government.””
Van deze uitspraak kan de Nederlandse overheid nog behoorlijk wat leren. Het corona dossier, maar zeker ook het stikstof dossier waar ik veel kennis over heb vergaard, hadden en hebben nog steeds de nodige ‘afgesloten kamers’.
Wordt vervolgd …
(05-12-2021)** Public Health and Medical Professionals for Transparency**. Een Amerikaanse club van journalisten en academici die openbaarheid wil van alle wetenschappelijke gegevens van de goedgekeurde COVID-19 ‘vaccins’.
Op 16 September 2021 is een Freedom of Information Act rechtszaak aangespannen door PHMPT tegen de FDA om de documenten van Pfizer’s gentherapeuticum in het openbaar te krijgen.
De eerste stukken zijn vrijgegeven.
Maar de FDA wil per maand maar 500 pagina’s overhandigen, want het is ‘teveel werk’ - teksten weglakken enzo - alles in één keer naar buiten te brengen.
Resultaat: over 55 jaar heeft iedereen alle stukken!
‘Legal battles’ en de Verenigde Staten. Het blijft bijzonder allemaal. Maar in dit geval zijn de uitkomsten van dit juridisch conflict voor iedereen in de wereld van belang.
Laten we eens een kijkje nemen in de Pfizer documenten die nu zijn vrijgegeven.
Ik neem het document met de boeiende titel 5.3.6 CUMULATIVE ANALYSIS OF POST-AUTHORIZATION ADVERSE EVENT REPORTS OF PF-07302048 (BNT162B2) RECEIVED THROUGH 28-FEB-2021 ter hand.
Op 11 December 2020 gaf de FDA een Emergency Use Authorization uit voor het Pfizer mRNA gentherapeuticum. Bovenstaand document beslaat dus zo’n twee en een halve maand na de eerste vermarkting van het mRNA product. Bij dezen tabel 1:
Voordat we bovenstaande getallen kunnen begrijpen, gelden, volgens Pfizer, de volgende condities (nadruk toegevoegd):
“Pfizer’s safety database contains cases of AEs reported spontaneously to Pfizer, cases reported by the health authorities, cases published in the medical literature, cases from Pfizer-sponsored marketing programs, non-interventional studies, and cases of serious AEs reported from clinical studies regardless of causality assessment.” (p. 5)
“An accumulation of adverse event reports (AERs) does not necessarily indicate that a particular AE was caused by the drug; rather, the event may be due to an underlying disease or some other factor(s) such as past medical history or concomitant medication.” (p. 6)
Daar staat de volgende waarschuwing tegenover, die consequenties heeft voor de aantallen gerapporteerde bijwerkingen:
“Reports are submitted voluntarily, and the magnitude of underreporting is unknown.” (p. 5)
Het is dus zeker dat het totaal aantal gerapporteerde ‘adverse effect cases’ in de eerste 2 1/2 maanden - 42086 - lager is dan het feitelijke aantal; we zullen nooit weten hoeveel dat er werkelijk zijn.
Terug naar tabel 1.
Opvallend is dat gerapporteerde bijwerkingen 3 keer zoveel bij vrouwen worden waargenomen dan bij mannen. Daarnaast zijn verreweg de meeste bijwerkingen gerelateerd aan het zenuwstelsel - 25957.
Wat echt opvalt is het aantal fatale uitkomsten na de mRNA prik: 1223 overledenen.
Dat vraagt om een vergelijk met het aantal gezette mRNA prikken. Die zijn, veelzeggend, weggelakt uit de Pfizer documentatie.
Een simpele baten-kosten vergelijk is dus onmogelijk gemaakt.
Laat ik daarom terug gaan naar de eerder gebruikte studie van Kemper et al. uit 2002 (zie mijn Van vaccins en gentherapeutica) die een mogelijke pokkenvaccinatie ronde analyseren. Zij schrijven (nadruk toegevoegd):
“After excluding high-risk individuals and their contacts, we estimate that a vaccination strategy directed at people aged 1 to 29 years would result in approximately 1600 serious adverse events and 190 deaths [at 82.5 million vaccinations]. Vaccinating people aged 1 to 65 years would result in approximately 4600 serious adverse events and 285 deaths [at 178.5 million vaccinations]. …
Smallpox vaccine has a higher complication rate than any other vaccine currently being used. Careful prevaccination exclusion of high-risk individuals and their close contacts would be essential to minimize complications of a mass vaccination campaign ….”
Dus … vaccinatie tegen de pokken werd tot voor kort beschouwd als de meest risicovolle van alle immunisaties in termen van ernstige bijwerkingen en overlijden.
Uitgaand van het aantal doden per aantallen gezette pokken vaccinaties, zou bij een gelijk risicoprofiel op sterfte ruim 3/4 miljard mRNA prikken binnen 2 1/2 maand gezet moeten zijn.
Dat is onmogelijk. Dat aantal moet een stuk lager zijn.
Bijgevolg moge duidelijk zijn dat het risico van de Pfizer mRNA prik op alléén overlijden, als we de gerapporteerde sterftecijfers nemen zoals ze zijn, een stuk hoger zijn dan bij de vaccinatie tegen de pokken (waar we veel kennis over hebben).
Wat moeten we hiervan denken?
De meest voor de hand liggende respons is het stellen van de oorzaak-gevolg kwestie: Zijn de overlijdens daadwerkelijk te koppelen aan de mRNA prik?
Een eenduidig antwoord op deze vraag is niet te geven. En dat is precies de crux. De mRNA gentherapeutica tegen virussen bij mensen zijn nieuw; we weten nog maar weinig over de effecten daarvan op ons lichaam.
Verwijzen naar bijvoorbeeld onderliggend en onbekend lijden als medeoorzaak van overlijden na de mRNA prik - zie Pfizer’s disclaimer hierboven geciteerd - wekt echter bar weinig vertrouwen.
Want: destabiliseert de mRNA prik de onbekende ‘niet geheel robuuste gezondheid’ van slachtoffers? In welke mate dan?
Welke individuen worden precies ‘gedestabiliseerd’ door de mRNA prik? En: op welke termijnen?
Antwoorden op deze vragen hebben we ook niet.
Dit zijn nog maar de gerapporteerde getallen over een zeer korte tijd na introductie. Wat weten we over de lange termijn effecten van de mRNA prik van Pfizer en andere vergelijkbare gentherapeutica?
Antwoord: niets. Is dat zorgwekkend? Geen idee!
Laat dít duidelijk zijn: uiteindelijk is elke vorm van medisch ingrijpen, inclusief vaccins én de innovatieve gentherapeutica, een afweging tussen baten en kosten, risico’s en opbrengsten.
Baten en kosten, risico’s en opbrengsten op zowel de korte als de lange termijn. En: absolute veiligheid bestaat niet!
Inzet van vaccins en mRNA middelen moeten bovendien worden afgezet tegen de Infection Fatality Rate (IFR) van ziekteverwekkers.
In de herhaling: de Infection Fatality Rate is het aantal doden door, bijvoorbeeld, SARS-CoV-2 gedeeld door het totaal aantal SARS-CoV-2 geïnfecteerden.
Voor pokken is de IFR al heel lang vrij nauwkeurig bekend: ±30%. Alle infecties met pokken leiden namelijk zichtbaar tot symptomen en de dood, dat laatste dus in 1 op de 3 gevallen!
SARS-CoV-2 is een heel ander ‘beest’. Velen maken de infectie door zonder enige aanwijsbare symptomen. Vandaar ook dat de IFR voor dit virus lastig te schatten is.
Maar: COVID-19 is, zoals vaak gezegd, in hoofdzaak een ouderdomsziekte.
John Ioannidis komt op een IFR bij mensen jonger dan 70 jaar oud op maximaal 0.31%. Zelfs al zou de IFR twee maal hoger zijn, dan komen we nog niet in de buurt van de pokken IFR.
Conclusie: de risico’s van de mRNA prik lijken in de context van de risico’s van COVID-19 aan de hele forse kant.
En dan te bedenken dat op 28 februari van dit jaar vaccin effectiviteit onbekend was (naast tal van andere kwesties waar geen kennis over beschikbaar was; p. 9):
Kortom, het is de hoogste tijd voor een grondige review van alle mRNA gentherapeutica, met alle beschikbare data van betrokken farmaceuten en overheidsinstituties die goedkeuring geven aan dergelijke technologie.
Hoe eerder hoe beter!
Daarnaast moet alle ‘mRNA-dwang’ worden stopgezet. De eerste documentatie geeft daar alle aanleiding toe.
(Nee: ik ben absoluut niet tegen vaccinaties maar wel tegen de afwezigheid van omvattende en transparante baten-kosten analyses van de mRNA prik.)
Afsluitend: politieke en publieke discussie over deze vorm van medische technologie moet geïnformeerd worden gevoerd met rapportages zoals deze. (En: er komt nog veel meer documentatie aan.)
Persoonlijk heb ik mijn buik vol van feitenvrij geklets in bijvoorbeeld de media en politiek Den Haag. Onder andere …