Vrijheid, mensenrechten en de mRNA prik staan volop in de belangstelling. Vriend Bert Schwitters doet hierover een glanzende duit in het zakje met onderstaande blogpost.

De uitspraken van demissionair Minister Hugo de Jonge, gedaan op 14 december jl., bieden een onverwacht perspectief op de huidige ‘mRNA-dwang’.

Schwitters betoogt, gebruik makend van het door de Minister beleden ‘recht’ ‘om niet ziek te worden’, dat onbedoeld de deur wagenwijd is opengezet om volmondig en gefundeerd ‘nee’ te zeggen tegen de mRNA prik.

Waarom? Omdat, zoals ik eerder heb laten zien, de mRNA prik behoorlijk ziek kan maken en zelfs tot de dood kan leiden.

De meest recente bijwerkingsgetallen en sterftecijfers (zie onder andere EudraVigilance en Openvaers), maar ook wetenschappelijke papers (zoals deze) zijn niet bemoedigend.

Integendeel.

Minister De Jonge heeft met zijn uitspraken tévens de landelijke overheid de pas afgesneden om mensen, middels toekomstige wetgeving, te ‘veroordelen’ tot de mRNA prik.

Immers, daarmee kunnen mensen van Staatswege (ernstig) ziek worden gemaakt. En dat heeft de Minister expliciet als verboden gebied verklaard met ‘zijn’ recht om ‘niet ziek te worden’.

Ga zitten en onderga dit verhelderende college in logica!

Demissionair Minister van Volksgezondheid, Hugo de Jonge, heeft eigenhandig de bijl gelegd aan de wortels van ‘zijn’ corona beleid waarin de nieuwe gentherapeutica een hoofdrol spelen.

Hij heeft de corona discussie namelijk verlegd naar het gebied van de fundamentele vrijheden. Met alle, niet door hem doorziene, gevolgen van dien.

In de schaduw van de bestaande fundamentele grondrechten, heeft hij een nieuw recht gecreëerd: het recht om niet ziek te worden.

Positief geformuleerd is dat het recht om gezond te blijven.

In zijn niet aflatende pogingen de Grondwettelijke beperkingen, onder andere op het terrein van de persoonlijke vrijheid, buiten werking te stellen, formuleerde het kabinet op 14 December jl., bij monde van Minister de Jonge, een geheel nieuw fundamenteel mensenrecht.

Tijdens de zoveelste ‘persconference’ lanceerde Minister De Jonge het recht ‘niet ziek te worden’. Dit nieuwe recht plaatste hij nadrukkelijk in de context van het recht van ‘de vrijheid om ‘nee’ te zeggen tegen vaccinatie’.

De demissionaire Minister verklaarde met zichtbare nadruk dat het recht ‘niet ziek te worden’ wat hem betreft zwaarder weegt dan het recht op vrijheid.

Dat wil nogal wat zeggen, want vrijheid is een onvervreemdbaar grondrecht dat wij, althans volgens de auteurs van de Amerikaanse Onafhankelijkheidsverklaring, hebben ontvangen uit handen van de Schepper van de Mens.

Ook zonder die Schepper wordt in de Universele en Europese Verklaringen van de Rechten van de Mens vrijheid genoemd als een fundamenteel grondrecht dat tóebehoort aan ieder mens.

Zo heeft Minister De Jonge in zijn zoektocht naar argumenten die het schenden van ons grondrecht op vrijheid moeten rechtvaardigen met zijn ‘nieuwe recht’, onbedoeld, de weg geopend naar de vrijheid ‘nee’ te zeggen tegen wat hij, met zijn ambtelijke ‘entourage’, tegen beter weten in en misleidend blijven aanduiden met de term ‘vaccinatie’.

Gezien het gewicht dat Minister De Jonge expliciet toekent aan het ‘nieuwe recht’, mag worden aangenomen dat dit recht absoluut is en dat het, zelfs in tijden van een ‘uitzonderingstoestand’, niet kan worden gebroken, aangetast of geschonden.

Bij monde van deze Minister ondersteunt de gehele regering, die immers altijd met één mond spreekt, onvoorwaardelijk en met haar volle gewicht het recht ‘niet ziek te worden’.

Dat gewicht is nodig omdat, in Minister De Jonge’s visie, dit nieuwe recht het cruciale breekijzer moet vormen waarmee het bestaande recht op vrijheid kan worden ‘omgevormd’.

Kortom: om het ‘recht niet ziek te worden’ in het leven te roepen moet onze vrijheid beknot worden.

In zijn visie vormt het recht ‘niet ziek te worden’ de grondslag voor het, middels wetgeving, ontbinden van het recht om ‘nee’ te zeggen tegen de door hem onophoudelijk aangeprezen mRNA prik. In de woorden van Minister De Jonge zelf:

“En ken je mensen die twijfelen en zie je er tegen op om dat gesprek te voeren? Dat snap ik, maar leg je daar dan niet bij neer. Ga dat gesprek wel aan, want het opzien tegen dat gesprek kan toch nooit zwaarder wegen dan de wil om de mensen die je lief zijn te beschermen. En hecht je zo vreselijk aan je recht, je vrijheid om ‘nee’ te zeggen tegen vaccinatie? Daar leg ik me niet bij neer. Want dat recht - die vrijheid - kan nooit belangrijker zijn dan het recht van de ander om niet ziek te worden, het recht van een ander op een plek in het ziekenhuis, het recht van de ander om zijn onderwijs, zijn onderneming, of zijn leven gaande te houden. En dus: bescherm jezelf, bescherm elkaar, en bescherm de vrijheid die we met elkaar op het virus te herwinnen hebben.” (nadruk toegevoegd)

Maar de Minister heeft buiten de waard gerekend. Dit ‘recht’ geeft mensen namelijk juist de vrijheid om, al dan niet in overleg met huisarts, specialist, voedingstherapeut, en zo verder, een eigen persoonlijke keuze te maken uit de vele manieren die er zijn om gezond te blijven, dat wil zeggen niet ziek te worden.

Daarbij hoort expliciet ook de vrijheid om experimentele mRNA gentherapeutica onderbouwd en resoluut van de hand te wijzen.

Niet alleen omdat deze ‘geneesmiddelen’ niet doen waarvoor ze worden aangeprezen, maar vooral omdat je van zo’n mRNA prik goed ziek kunt worden.

Je kunt er zelfs aan overlijden.

Je hoeft er de officiële statistieken en de inmiddels onder druk naar buiten gebrachte interne rapportage van één van de fabrikanten maar op na te slaan.

Zoals Jaap op zijn eigen blog al uitgebreid uit de doeken heeft gedaan, heeft Pfizer/BioNTech zelf gedetailleerd toegelicht welke ziektes kunnen optreden na toediening van haar BNT162B2.

In het kader van deze blogpost volstaat de feitelijke constatering dat de ziektemeldingen onverwacht talrijk waren en in veel gevallen ernstige ziektes, blijvend letsel en zelfs overlijden betroffen.

Pfizer moest er extra full-time personeel voor inhuren om alle ziektemeldingen te kunnen verwerken. En dat in een periode van niet meer dan 2 1/2 maand na vermarkting.

Wie dus ‘niet ziek’ wil worden, kan zich na de persconference van 14 december volledig beroepen op het recht ‘niet ziek te worden’, hetgeen neerkomt op het gebruik maken van de vrijheid ‘nee’ te zeggen tegen de mRNA prik.

Dat levert geenszins Minister De Jonge’s eigen valse dilemma op, waarin je wordt gedwongen te kiezen tussen twee rechten - het recht op vrijheid versus het ‘recht om niet ziek te worden’.

Net als in de Amerikaanse Onafhankelijkheidsverklaring, omvat en ondersteunt het recht op vrijheid het recht op het nastreven van geluk én gezondheid.

Wanneer de Minister van Volksgezondheid mensen die niet wensen ‘ziek te worden’ gemaakt met experimentele gentherapeutica, bedreigt met het ontnemen van hun vrijheid ‘nee’ te zeggen tegen ‘vaccinatie’, dient deze Minister erop te worden gewezen dat hij met dát dreigement een ernstige inbreuk maakt op het door hemzelf geformuleerde, blijkbaar zwaarder wegende, recht ‘niet ziek te worden’.

Bovendien: gezonde mensen moeten gebruik kunnen maken van hun recht ‘niet ziek te worden’ zonder te worden lastig gevallen door personen die op ‘last van de Minister’ het door hem voorgeschreven ‘gesprek’ wensen aan te gaan.

Dat geldt overigens ook voor ongezonde mensen die niet nóg zieker willen worden.

Wanneer het aankomt op het nastreven van gezondheid zijn de mensen die Minister De Jonge diskwalificeert als ‘nee’-zeggers precies diegenen die volmondig ‘ja’ zeggen tegen het door het Ministerie van Volksgezondheid zelf geformuleerde recht ‘niet ziek te worden’.

Dat recht behoort aan ons en ons alleen!

Niet aan het kabinet, niet aan de overheid, niet aan het RIVM/OMT, niet aan de Europese Commissie, en zeker niet aan de ‘ontdekker’-Minister.