Even een tussendoortje. Een tijd geleden las ik een artikel over brood in het AD van 19 augustus 2019. De titel: Is brood écht een dikmaker? De experts geven uitleg. Hmmm, experts. Dan moet je oppassen. Een tweetal citaten om de zaken meteen maar ter tafel te brengen: “Maar is brood nu ook een dikmaker? ,,Een snee brood bevat zo’n 100 calorieën”, zegt Callewaert. ,,Dat zo’n koolhydraatarm dieet snel resultaat lijkt op te leveren, is dus logisch....

De theologie van een politiek stuk: de Europese Green Deal. Klinkt heel vreemd. Maar dat is het allerminst. Misschien moeten we het in eerste instantie niet theologie noemen. Wereldbeeld klinkt wat neutraler. Wat is dat, een wereldbeeld? Een wereldbeeld is ten diepste een ‘view of life’, een ‘worldview’ zoals de filosoof Mikael Stenmark het noemt. Het is niet alleen een kijk op de wereld -zeg maar een ‘theoretisch kader’- maar ook hoe die kijk de omgang met de wereld bepaald -zeg maar de praktijk van het betreffende wereldbeeld....

The European Union has it sorted. More precisely: the bureaucrats have. Within one generation everything has to go. Let me explain (it’s a long quote, but too good to let it pass; bold in original): This Communication sets out a European Green Deal for the European Union (EU) and its citizens. It resets the Commission’s commitment to tackling climate and environmental-related challenges that is this generation’s defining task. The atmosphere is warming and the climate is changing with each passing year....

Two grievous passings, one very recent, one less so (dear Martine), made me go back to thoughts I have been mulling over since I was a wee lad. We people suffer many things, including our own deaths. Worse, the fear of the latter keeps us on our toes, perhaps more than we should. And if anyone would ask me why I would refuse to believe in God, a pertinent question in the time of Advent in my view, answers can be found in abundance....

Top! Een opmerking op Linkedin vraagt om een reactie. De opmerking is een hele belangrijke in het voorzorg discours. Het gaat over het negatieve bewijs of de zogenaamde onmogelijkheid daarvan, zoals geformuleerd in het voorzorg-adagium: afwezigheid van bewijs is geen bewijs voor afwezigheid. In het kort: als bijvoorbeeld toxicologisch onderzoek niets gevonden heeft dat wijst op een vorm van giftigheid bij relevante blootstelling, dan is dat nog geen bewijs dat de stof niet giftig is op onderzocht blootstellingsniveau....

Het moge duidelijk zijn: we zijn nog maar net begonnen met het analyseren van voorzorg. En openingszetten zijn meestal niet bijster interessant. Maar wel noodzakelijk. Even terug: preventie is gericht tegen díe gevaren, kansen en omvang van effecten waarvan we (enig) weet hebben. Overstromingen, orkanen, crashende harde schijven, infectieziekten (griep, rabies, mazelen, enzovoort), blikseminslag, en ga zo maar door, zijn gevaren die zijn gezien en gerapporteerd door mensen. En we hebben ideeën en kennis welke preventiemaatregelen effectief zijn om deze gevaren in te dammen....

Mijn goede vriend Lourens heeft commentaar op ‘Academici kunnen niks - je hebt er alleen maar last van’. Gezellig. Zijn repliek is als volgt: “Jaap, het is toch ook helemaal niet de ‘taak’ van een academicus om de gevolgen van haar/zijn handelen te overzien. Het is aan burgers en politici om keuzes te maken n.a.v. academisch onderzoek; bv zetten we schaarse tijd, geld en personen in om oneindig grond te analyseren of zetten we die middelen in ter bescherming van 270....