Welnu, zaken gaan heel soms heel snel in de wetenschappelijke wereld. De retractie van Hydroxychloroquine or chloroquine with or without a macrolide for treatment of COVID-19: a multinational registry analysis is een feit: De data waarop de studie zou zijn gebaseerd zijn niet vrijgegeven door het bedrijf Surgisphere die daar voor verantwoordelijk is. Als data niet in het openbaar worden gebracht in een wetenschappelijk discours weet je vaak genoeg. Voor de goede orde, de drie hoofdauteurs hebben het artikel teruggetrokken, niet de Lancet....

Bij deze een update van het Lancet verhaal over hydroxychloroquine. Het heeft nu slapstickachtige trekken gekregen. De Lancet heeft een Expression of Concern geplaatst bij dit artikel omdat er vele haken en ogen zijn geconstateerd, zoals ik gister meldde in de vorige blogpost: “Serious scientific questions” dus. Maar een retractie heeft nog niet plaatsgevonden. Het zou mij niet verbazen als dat binnenkort gebeurt. The Guardian heeft namelijk het bedrijf dat de data voor het onderzoek heeft aangeleverd - Surgisphere - onder de loep genomen....

Groepsdenken. In de vorige blogpost schrijf ik daar iets over. Het niet meer willen leren kennen van personen; individuen beschouwen als niets meer dan representanten van een bepaalde groep die niet de jouwe is in denken en doen. Tribalisme wellicht, zoals een lezer opmerkte. In de blogpost [De ‘paniek’ van een Christen politicus](https://jaaphanekamp.com/posts/20_ van het Wetenschappelijk Instituut van de ChristenUnie. Hetzelfde laken een pak? Zeker. De lezing wijkt niet af van het boek; in die zin geeft het geen interessante nieuwe inzichten....

‘Niet iedereen is viroloog. Dat hoeft ook niet.’ Een artikel in Elsevier Weekblad van 26 mei 2020. Geerten Waling vaart uit tegen het hokjesdenken: “… schampere opmerkingen klinken telkens als media ruimte geeft aan meningen over de corona crisis van mensen die niet deskundig heten te zijn in de virologie of andere relevante wetenschappen. Het mag scherpzinnig klinken, maar in een democratie zijn zulke sarcastische sneren niet minder dan een gotspe....

Dit hoor ik vaker: je kunt wel kritiek hebben op van alles en nog wat, maar hoe moet het dan wel? Welke oplossingen stel jij (ondergetekende dus) voor? Leuke vragen. Zeker! Maar vele adders schuilen onder het groene gazon. Zonder meteen specifieke onderwerpen bij de kop te pakken, is de eerste klap een daalder waard: waar hebben we het precies over? Dat is een kennistheoretische (epistemische) vraag, geen retorische. Een vraag dus die op zoek is naar kennis en niet een mening of een gedachte of een gevoel....

Okay. Deze titel pakt de aandacht wel (denk ik). Hoezo is gezondheid niet alles? Het is toch het belangrijkste wat een mens kan hebben? Zeker in deze pandemische tijden! In het rapport Burgers en Gezondheid Themarapport Volksgezondheid Toekomst Verkenning 2014 staat het zo (nadruk toegevoegd): “Keer op keer blijkt uit onderzoek dat Nederlanders gezondheid het allerbelangrijkste in het leven vinden …. Dat is misschien niet vreemd nu uit nieuw onderzoek blijkt dat mensen veel verschillende levensdomeinen onder het begrip gezondheid scharen …....

Vaccins voor virale infecties. We hebben er een paar. Vooruit, laat ik de virale vaccins (met link) eens op een rijtje zetten (ja, van de WHO site; opsommen kan men soms prima): Dengue; Hepatitis A; Hepatitis B; Hepatitis E; Human papillomavirus (HPV); Influenza; Japanese encephalitis; Measles; Mumps; Poliomyelitis; Rabies; Rotavirus; Rubella; Tick-borne encephalitis; Varicella; Yellow Fever. Zoals ik eerder aangaf, vaccins hebben heel veel mensen heel veel goeds gebracht....