We gaan verder langs de kronkelige romantische paden … De vorige blog sloot ik af met de stelling dat de (groene) technocraat van onze tijd in feite een romanticus is. Maar we hebben nog een weg af te leggen om deze stelling body te geven. Laten we beginnen met Tolkien. Het door Tolkien zo geliefde Engelse ‘countryside’ -de Shire van de Hobbits in zijn Lord of the Rings- is het resultaat van de industriële revolutie die hij zo verafschuwde....
Ik heb eerder geschreven over de Europese Green Deal. Het thema was en is dystopie en utopie. Het afschrikwekkende heden/de nabije toekomst afgezet tegen een glanzend utopisch vergezicht: de Green Deal (of iets anders ‘groens’). De stok en de wortel; horror en romantiek. Dat laatste is een interessant startpunt voor een iets andere invalshoek op het groene streven in de EU en daarbuiten. Romantiek. Westerse literatuur, beeldende kunst, muziek, maar ook filosofie en theologie kwamen in de 18de en 19de onder invloed van de romantische stroming....
Tja. Wat moet je met zo’n titel als we steeds worden geconfronteerd met de klimaat apocalyps, kanker (of een andere ziekte) door PFAS, ‘enge’ bestrijdingsmiddelen in voedsel, enzovoort. Gevaar dreigt van alle kanten, als we het journaille van binnen- en buitenland moeten geloven. En dan is het Kerst 2019. Zwakke, eenzame en simpele zielen geloven nog steeds in het wonder van een God die mens wordt. Zucht. Wat een stupiditeit....
De theologie van een politiek stuk: de Europese Green Deal. Klinkt heel vreemd. Maar dat is het allerminst. Misschien moeten we het in eerste instantie niet theologie noemen. Wereldbeeld klinkt wat neutraler. Wat is dat, een wereldbeeld? Een wereldbeeld is ten diepste een ‘view of life’, een ‘worldview’ zoals de filosoof Mikael Stenmark het noemt. Het is niet alleen een kijk op de wereld -zeg maar een ‘theoretisch kader’- maar ook hoe die kijk de omgang met de wereld bepaald -zeg maar de praktijk van het betreffende wereldbeeld....
Two grievous passings, one very recent, one less so (dear Martine), made me go back to thoughts I have been mulling over since I was a wee lad. We people suffer many things, including our own deaths. Worse, the fear of the latter keeps us on our toes, perhaps more than we should. And if anyone would ask me why I would refuse to believe in God, a pertinent question in the time of Advent in my view, answers can be found in abundance....
I mentioned a few things (the last blog on fear; in Dutch) about transcendency and pointed at the disappearance of mind in our current culture. Well, we still use the word ‘mind’, but it seems to me that it is used rather metaphorically than anything else. Neurobiology has taken over, it seems. Our thoughts are, so the reductive story goes, firing neurons, and our fear is biologically ingrained as mechanism of survival....
